in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een belangrijke getuige van het architecturaal oeuvre van de twee hoofdontwerpers, belangrijke en toonaangevende figuren in het Belgische architectuurlandschap van na de Tweede Wereldoorlog: Paul Felix (1913-1981), de Oostendse ingenieur-architect en hoogleraar, die gekend staat voor zijn functionele en constructief verzorgde architectuur met een heldere geometrie en sober materiaalgebruik, het ontwerp is illustrerend voor zijn evolutie naar een strakkere vormbeheersing, waarbij de architectuur wordt terûggebracht tot een heldere constructie; Jan Tanghe (1929-2003), de Oostendse architect en stedenbouwkundige, als een van de ambitieuze samenwerkingsprojecten waaraan hij meewerkte in de periode vóór de oprichting van de Groep Planning in 1966;
Als zijnde een gaaf en representatief voorbeeld van rationele en pragmatische architectuur gekenmerkt door een complexloze en heldere vormentaal, sober materiaalgebruik (baksteen, beton, glas, hout) en een functionele planopbouw met aandacht voor strikt gescheiden circulaties, die een weerspiegeling vormen van de toenemende hygiënische vereisten, enerzijds een rigoureuze scheiding tussen de zwemruimtes en de kleedruimtes die in plaats van rond het zwembad in afzonderlijke ruimtes werden ondergebracht, anderzijds de volledig gescheiden circulaties, zowel tussen bezoekers en baders, als binnen de- kleedruimte tussen geschoeid en ongeschoeid;
Als zijnde de architecturale uitdrukking van een doordachte indeling, die zich uit in een strakke vormbeheersing. Het architecturale benadrukken van de scheiding tussen zwemhal en kleed- en dienstenruimtes vormt de kern van het ontwerp, met een krasse tegenstelling tussen de gesloten muur-plaat-architectuur van het dienstenblok en de open constructie van de zwemhal. De architecten streefden een zo groot mogelijke openheid naar het exterieur en het omliggende park na, om in de ruime beglaasde zwemhal het zwemmen zoveel mogelijk op de natuur te betrekken en er als het ware een effect te creëren van een openluchtzwembad. Met als karakteristiek element de gevouwen dakplaat gesteund door twaalf pijlers, zodat hoge vrijstaande glazen wanden konden worden gecreëerd.

Als zijnde een kwalitatief en vooruitstrevend ontwerp in de naoorlogse publieke zwembadbouw, als een nieuw type van overdekte badinstelling waarbij de kleedruimtes aan het eigenlijke zwembad worden onttrokken;
Ontworpen als Provinciaal zwembad in 1960, gebouwd in 1961-1964, in opdracht van de provincie West-Vlaanderen, als uitloper van een prijsvraag voor het Provinciaal Technisch Instituut, door een samenwerkingsverband van vier architecten die toonaangevend waren voor de Belgische bouwkunst van de tweede helft van de 20ste eeuw: Paul Felix (1913-1981), Jan Tanghe (1929-2003), Christiaan Vander Plaetse (°1929) en Jan De Jaegere, waarbij de eerste twee als hoofdontwerpers werden aangeduid.

Als zijnde een ontwerp dat door de vormgeving en het materiaalgebruik op een bescheiden maar resolute wijze getuigt van de architecturale principes van moderniteit die de architecten hanteerden met het oog op maximale integratie in het stedelijke landschap en de omliggende open ruimte, waarbij een contrasterende tegenstelling wordt gecreëerd tussen de privacy en geslotenheid van de diensten- en kleedruimtes en de openheid en transparantie van de zwemhal;
Als zijnde een totaalconcept van een openbaar zwembad met op elkaar afgestemd exterieur en interieur, in interactie met de omgeving, met grote aandacht voor ruimte- en lichtbeleving , exemplarisch binnen de oeuvres van Paul Felix (1913-1981) en Jan Tanghe (1929-2003), die zich een plaats aanmeten in het vooruitstrevende architectuurlandschap na de Tweede Wereldoorlog.

Als zijnde een voorbeeld van publieke architectuur die inspeelt op de vrijetijd- en sportbeleving, waaraan men, in de verder evoluerende democratisering van de maatschappij in de 20ste eeuw, steeds meer aandacht besteedt en waarvoor men de nodige infrastructuur voorziet met het oog op de toenemende ontspanningsbehoeften en de sportmanifestaties. Bovendien werd het zwemmen gepromoot van de scholen uit, opgenomen in het lessenpakket als sport en lichaamsbeweging. Tot op heden als zwembad in gebruik, zowel voor schoolgroepen als voor individuele badgasten;
Als getuige van de evolutie van de zwembadcultuur die evolueert van het publieke baden in open rivieren of waterlopen, later in een aangelegd openluchtbad, naar het georganiseerd, overdekt baden met alle nodige accommodatie. Dit rekening houdend met het toenemende belang dat wordt gehecht aan hygiëne, een goede organisatie, gezondheid, veiligheid en toezicht.