Deze perenboomgaard is gelegen in een droog dal tegen het Manshovenbos, juist ten oosten van het Manshovehof. De boomgaard wordt voor het eerst afgebeeld op de topografische kaarten van begin 20ste eeuw. Dit past in de periode van de agrarische geschiedenis waarin de hoogstamboomgaarden in Haspengouw een grote opkomst kenden en grote delen van het landschap zouden beslaan. Deze oudere perenboomgaard die nog vrijwel volledig bewaard is gebleven (weinig uitval), wordt volledig omgeven door een meidoornhaag. De representatief uitgegroeide perenbomen (piramidaal) en het gave plantverband dragen bij aan de esthetische waarde. De boomgaarden hier zijn zeer gaaf en herkenbaar en de context van de hoeve draagt bij aan de ensemblewaarde. De wegen zijn in de omgeving van de hoeve en tussen de boomgaarden veelal gekasseid.