Als zijnde een schaars en waardevol relict van de periode van het elitaire kusttoerisme waarbij het rijke - veelal Brusselse - cliënteel onderdak vond in individuele vakantieverblijven. Het prestige van deze vakantieverblijven werd tevens in belangrijke mate bepaald door de nabijheid van de zeedijk en de tenniscourts van de N.V. Westend Tennis Club waar tijdens het Interbellum op initiatief van ir. M. Sigart en Paul de Borman toernooien werden gehouden met internationale allure.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een representatief voorbeeld van een typerende vrijetijdsarchitectuur welke in het begin van de twintigste eeuw gangbaar was aan de Vlaamse kust. Hierbij was vooral de zogenaamde cottagestijl sterk in trek maar ook art nouveau-invloeden en meer eclectische stijlen werden toegepast bij het ontwerpen van de klassieke kustvilla's. De rijke - veelal Brusselse - bouwheren deden overwegend beroep op architecten uit hun woonplaats of op de Franse architect François Roussel, welke zich weldra permanent in Westende vestigde. Na de Eerste Wereldoorlog werd bij de wederopbouw van Westende-Bad hoofdzakelijk gekozen voor het herstel naar vooroorlogs ontwerp.