De interieurelementen die integrerend deel uitmaken van het ontwerp en die vervaardigd werden door verschillende belangrijke eigentijdse kunstenaars.
- Sint-Jan de Doper van M. Witdouck;
- Het hoofdaltaar en zijaltaar van witte travertijn;
- De glasramen vermoedelijk ontworpen door de Luxemburgers J. Lefèvre en F. Kinnen en uitgevoerd door R. Vandeweghe (St. -Andries). De glasramen van het portaal werden ontworpen door Nevens en uitgevoerd door Delodder;
- Vier biechtstoelen.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een kerk ontworpen door de Brugse architect Jozef Lantsoght. De kerk wordt beschouwd als één van de beste realisaties van de architect. Het gebouw wordt gekenmerkt door een plattegrond die de traditionele verdeling van het kerkgebouw verzoent met de eisen van de liturgische viering. Het koor wordt duidelijk gescheiden van de gelovigen, die toch zo dicht mogelijk bij het altaar worden gebracht.
Typerend en vernieuwend is de plastische plattegrond, die zich in een monumentale opstand uitwerkt, en het materiaalgebruik namelijk een constructie van staal, beton en betonglas. Het betonskelet is bekleed met witte baksteen en de metalen dakkap bekleed met blauwgeglazuurde tegels.
Als zijnde een kerk die reeds vermeld wordt in de eigentijdse architectuur als belangrijke realisatie binnen de zoektocht naar een nieuwe kerkarchitectuur.
De architect besteedde veel aandacht aan de integratie van kunstwerken. De glasramen werden vermoedelijk ontworpen door de Luxemburgers J. Lefèvre en F. Kinnen en uitgevoerd door R. Vandeweghe (Sint-Andries). De beelden werden ontworpen door M. Witdouck.

Het bedehuis is een voorbeeld van hoe na de Tweede Wereldoorlog gezocht wordt naar een uitgesproken nieuwe vormgeving en een andere planopbouw voor kerken.