in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een representatief en kwalitatief voorbeeld van de architecturale invulling van de westelijke stadsuitbreiding te Oostende, ingezet vanaf het laatste kwart van de 19de eeuw onder impuls van koning Leopold II in het kader van het toen snel groeiend badstadtoerisme en verder gezet tijdens het interbellum. De toenmalige aanleg en bebouwing van de Eduard De Cuyperstraat sluit aan bij het stratenplan in dambordvorm ten noordoosten van de Nieuwpoortsesteenweg gerealiseerd circa 1896 tijdens de verdere stadsuitbreiding westwaarts in aansluiting bij de eerste fase van 1867 volgens plan van ingenieur L. Crépin.
Als zijnde een woning, opgetrokken in 1929, aanleunend bij zowel de artdecostijl als de nieuwe zakelijkheid, met gevel front voorzien van verzorgd baksteenparement en benadrukte hoektravee waarboven beglaasde trapkast. Tevens als blikvanger omwille van de ligging aan een hoek, die tevens benut wordt voor een alternatieve ruimtewerking in het interieur, zie de aanwezigheid van de cirkelvormige trapzaal met aansluitend de octogonale hal. Vermeldenswaardig in het interieur zijn onder meer de behouden decoratieve en kleurrijke mozaïekvloeren.
Als zijnde getuige van het oeuvre van de vooraanstaande architect André Daniels (Oostende, 1883-1976), één van de belangrijkste Oostendse architecten, die in het begin van de 20ste eeuw en tijdens het interbellum aan de hele kust werkzaam was en vele woonhuizen, villa's en hotels ontwierp in diverse stijlen. Hij was samen met enkele Franse architecten medeontwerper van het Thermae Palace te Oostende (1929- 1933).

Als zijnde een interessante illustratie van privé-behuizing uit het interbellum met aandacht voor kwalitatieve vormelijke uitwerking voor zowel in- als exterieur.