Het betreft de voormalige site van de Brugse dominicanenorde, waarvan de stichting teruggaat tot het tweede kwart van de 13de eeuw, welke gedurende het ganse Ancien Régime zowel op kerkelijk, als op een ruimer maatschappelijk gebied, een belangrijke rol heeft gespeeld in de stad en de regio.
Als zijnde de restanten van een belangrijk beeldbepalend en structuurbepalend kloostercomplex in het noordelijk gedeelte van de Brugse binnenstad, waarvan de huidige structuur grosso modo teruggaat op de configuratie zoals afgebeeld op het stadsplan van Marcus Gheeraerts (1562). Het u-vormig complex -bestaande uit twee vleugels met een voornamelijk 18de-eeuws uitzicht en één met 19de-eeuws uitzicht- bewaart tot op heden enkele waardevolle en merkwaardige componenten van het voormalige klooster onder meer: de laat-gotische kapittelzaal met aansluitende gang, het rococosalon, de vestibule met de 18de-eeuwse trap, de restanten van de overkluisde pandgang rondom een binnenkoer, de oudere muurpartijen, de getelmerkte dakgebinten.
Als zijnde een restant van het voormalig hotel Verriest, gesticht in 1905, welke voornamelijk tijdens het interbellum tot bloei kwam en in 1928 werd uitgebreid met een neoclassicistische eetzaal.