in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde belangrijke materiële en goed bewaarde getuigen van de onderwijsgeschiedenis in de stad Veurne. Het bisschoppelijk college, opgericht in circa 1851, is in feite een voortzetting van de vroegere Latijnse school, een onderwijs traditie die teruggaat tot de 17de eeuw.
De hoofdvleugel gedateerd 1891, opgetrokken in de neogotische stijl -een stijl die voornamelijk in katholieke kringen werd geapprecieerd-, is een interessant tijdsdocument.
Samen met andere neogotische bouwwerken te Veurne symboliseert dit gebouw het nieuwe impuls dat katholieke vleugel circa 1880 kreeg. Dit elan zal aanhouden tot aan de Eerste Wereldoorlog. In deze periode welke samen viel met het burgemeesterschap van Daniel de Haene (1885-1912) en de loopbaan van de stadsarchitect Jozef Vinck, kwam de neogotische architectuur te Veurne op gang. Deze stijl kwam voornamelijk tot uiting in de restauraties van belangrijke openbare gebouwen en beperkte mate in de woningbouw.
Het betreft een fraai voorbeeld van de neogotiek. Typerend zijn de ritmerende Brugse traveeën, de gekanteelde borstwering en de kruis- en bolkozijnen met boogvelden voorzien van traceerwerk.
De studie- en slaapzaal vertoont een eerder eclectische vormgeving en wordt gekarakteriseerd door een galerij met een tudorboogvormige arcade steunend op gietijzeren zuiltjes.