historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde: als zijnde een zeldzaam wordend, representatief voorbeeld van de architecturale invulling van de 19de-eeuwse westelijke stadsuitleg te Oostende onder impuls van Leopold II in het kader van het toen snel groeiende badstadtoerisme. Zowel wat indeling, opstand, en plattegrond betreft beantwoordt dit pand van 1902 aan het type van de eclectische stadsvilla uit de belle époque; de architecturale uitwerking is hier echter overwegend art-nouveaugetint. Het verzorgde, opvallende gevel parement wordt onder meer gekenmerkt door het gebruik van geglazuurde bakstenen en de faiencetegels met florale art-nouveaumotieven als onder meer distels.

als 'document' uit de belle époque, een periode van economische hoogconjuctuur te Oostende als koninklijke en mondaine badstad.