De stroomopwaartse loop van de Grote Beek, vroegere Rinkbeek, tussen de molen en de Watermolenstraat (Zwevezele) vormt een kunstmatige verbreding, vermoedelijk reeds gerealiseerd bij het begin van de bedrijfsactiviteit van de watermolen omstreeks 1821, en was vereist om in het reliëfarme landschap een extra debiet op te sparen in functie van de maalvaardigheid. De verbreding volgt het kronkelend verloop van de oorspronkelijke beekbedding.

Het omgevend valleisegment rond de watermolen met akkers, graslanden en perceelsrandbegroeiingen begrepen tussen de Watermolenstraat (Ruddervoorde), de buurtweg nummer 28, de Watermolenstraat (Zwevezele), de Westkantstraat en de buurtweg nummer 21 omvat de historisch verbrede stroomopwaartse loop van de Grote Beek tussen de molen en de Watermolenstraat (Zwevezele) en vormt een gaaf en cultuurhistorisch waardevol ruraal landschap met een alleenstaand, kleinschalig industrieel molenbedrijf. De schoorsteen bij de watermolen fungeert als positief, beeldbepalend baken in deze omgeving. De beekoeverbegroeiing en enkele overige lijn- en puntvormige landschapselementen verfraaien deze omgeving.