als 'document' uit de elitaire periode van het kusttoerisme en aldus een schakel in het verhaal van de zeedijk.

historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
als zeldzaam restant van Belgische zeedijkarchitectuur uit de belle epoque, toen de strandboulevard als typisch laat-19de-eeuws verschijnsel vorm aannam en dit bij uitstek te Oostende. Bovendien behoren deze panden tot de eerste bebouwing in uitvoering van het prestigieuze 'Project North' van 1895, een verkavelingsplan voor 23 hectare duinen te Mariakerke getekend door E. Lainé, raadsman van Leopold II en vanaf 1898 gerealiseerd door de verkavelingsmaatschappij "S.A. des Terrains d'Ostende Extension". Zij beantwoorden aan het type van de toen aan de zeedijk ingevoerde eclectische stadshuizen afgestemd op een mondain publiek; balkonvensters en erkers verzekeren het uitzicht op zee in alle weersomstandigheden. Eén van deze 'villa's' is ontworpen door architect A. Dujardin, één van de pioniers van het toerisme te Oostende na de ontmanteling van de vesting vanaf 1865. In hetzelfde mondaine kader past de statige, neoclassicistisch getinte zeedijkgevel van het voormalige, exclusieve meisjespensionaat Sacré Coeur.
als architectuurhistorisch herkenningspunt gezien de uitzonderlijke, beeldbepalende hoekligging met de zeedijk.