Als zijnde een mooi, beklijvend gedenkteken van de hand van Antoon Van Parys. Het stelt een moeder voor die samen met haar kind het graf van de doden komt vereren. De voor zich uit starende moeder is ondanks haar verdriet instinctmatig bekommerd om haar kind, dat naïef lauweren draagt. Anderen zien er een religieuze voorstelling in met Maria of Onze-Lieve-Vrouw van de IJzer, die haar handen beschermend op het hoofd van het kind Jezus houdt.
Antoon Van Parys (Deinze, 1884 - Gentbrugge, 1968), beeldhouwer van talrijke grafmonumenten en oorlogsgedenktekens, genoot o.m. een opleiding onder leiding van J. Delvin en deed ervaring op in de ateliers van M. Zens en A. De Beuie. Zijn werk wordt als sobere, strenge en gestileerde kunst omschreven. Door een minimum aan materie uit te kappen verkreeg Van Parys prachtig gestileerde beelden die alle een mystieke expressie hebben. Deze omschrijving geldt zeker voor het oorlogsgedenkteken van Klerken. De vrouw verrijst uit het arduin blok, sokkel en beeld smelten ineen. Andere terugkerende kenmerken van Van Parys zijn o.m. de piramidale opbouw van het gedenkteken en het gebruikte lettertype.

Als zijnde de materialisatie van het herdenken van een collectief trauma.