in casu architectuurhistorische waarde:
Het boerenhuis maakt deel uit van een hoevesite die als dusdanig reeds aangeduid is op de Ferrariskaart (1770-1778). De jaarankers "1772" boven de rechter huistravee maakt meteen ook die 18de-eeuwse datering duidelijk. Het imposante boerenhuis is herkenbaar als een minimaal eind 18de-eeuws volume onder meer door de scherpe dakhelling met zijgevels met aandaken en vlechtingen en de grote opkamer van twee traveeën onder doorgetrokken nok. De linker zijgevel - ter hoogte van de opkamer - is sierlijk uitgewerkt: hier zijn de sporen van een gevelhoge korfboognis bewaard die van het keldervenster tot het zoldervenster loopt. De witgeschilderde baksteenbouw boven gepekte plint is typisch voor de polderstreek.
Als zijnde een boerenhuis waarvan de naar het erf gerichte gevel sterk opengewerkt en geritmeerd is door getoogde muuropeningen onder strek en onderdorpels van grijs gesmoorde baksteentjes. Deze muuropeningen zijn ingevuld met gaaf bewaard 19de-eeuws houtwerk met kruisindeling en luiken. De achtergevel daarentegen is traditioneel meer gesloten.
Het interieur van het minimaal eind 18de-eeuwse boerenhuis is gaaf bewaard: samengestelde balkenlagen van moer- en kinderbalken, geprofileerde moerbalken met sierlijke balkconsoles, balkravelingen, oude binnendeuren, vloeren in rode terracottategels enzoverder. De opkamer is toegankelijk via een trapje ingewerkt in het schuine kelderluik.

Het boerenhuis is representatief voor de polderhoeves: kenmerkend zijn onder meer de opkamer van twee traveeën en de witgeschilderde baksteenbouw boven gepekte plint. De grootte van het huis wijst ook op het belang dat de hoeve destijds had.
Het boerenhuis heeft een erg beeldbepalende ligging aan de Moerewegel: het imposante en witgeschilderde volume van het huis is van ver zichtbaar.