in casu architectuurhistorische waarde: Dit gaaf bewaard pand uit de tweede helft van de 18de eeuw is een tastbare getuige van de bloeiperiode welke de stad Veurne kende in deze periode. Ten gevolge de economische voorspoed op het platteland ontstond in de tweede helft van de 18de eeuw een welstellende klasse, die heren- of burgerhuizen bouwde of verbouwde in het stedelijk centrum.
Het betreft een uitzonderlijk voorbeeld voor de streekeigen interpretatie van de Lodewijk XIV-stijl, welke te Veurne in de loop van de 18de eeuw onder Franse invloed gangbaar was. Deze pilastergevel is zowel qua vormgeving en qua gevelafwerking uitzonderlijk voor de Veurnse binnenstad. Deze gaaf bewaarde lijstgevel werd, op de natuurstenen plint na, volledig uitgevoerd in geschaafde bakstenen verwerkt tot gelijmd parement met voeg nul. Dit kwalitatief metselwerk werd in de lijn de van de baksteentraditie van de Westhoek uitgevoerd ter imitatie van de natuursteen en getuigt van een doorgedreven vakmanschap en van een streven naar een verzorgde afwerking.
De verzorgde classicistische vormgeving van de gevel wordt getypeerd door de geblokte pilasters, de uitgewerkte kroonlijst, de panelen op de borstwering en de verdiepte vensters met hanenkam.
Het kunsthistorisch belang van deze gevel werd reeds in 1917 onderscheiden door de opname in de inventaris van het bouwkundig erfgoed. Deze inventaris werd uitgevoerd in opdracht van de toenmalige minister van Kunst en Wetenschap, onder leiding van E. Dhuicque, lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen. Naast in het veiligheid brengen van belangrijke kunstwerken had deze missie ook tot doel een inventaris op te maken van het door oorlogsgeweld bedreigde erfgoed. In het archief van de 'Mission Dhuicque' is een gedetailleerde gevelopstand van de voorgevel bewaard.