Beschermd monument

Parochiekerk Sint-Vedastus

Beschermd monument van tot heden

ID
14604
URI
https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/14604

Besluiten

Parochiekerken Sint-Vedastus en Sint-Franciscus
definitieve beschermingsbesluiten: 12-01-1987  ID: 2253

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Beschrijving

De parochiekerk Sint-Vedastus is beschermd als monument.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarbij de cultuurhistorische, architectuurhistorische en artistieke waarden van de Sint-Vedastuskerk als volgt werden gemotiveerd: “gezien zijn voorgeschiedenis: eerste vermelding 1087; behouden torenbouw van de gotische kerk (15de eeuw); als voorbeeld van vroeg-19de-eeuwse neoclassicistische stijl. Het sobere interieur wordt gekenmerkt door een verrassende ruimte- en lichtwerking, gevolg van de pseudo-basilicale opbouw. Het meubilair in verdergezette stijl, vormt met het gebouw een eenheid.”

  • Onroerend Erfgoed West-Vlaanderen, Beschermingsdossier DW000529, Sint-Vedastuskerk en Sint-Franciscuskerk, advies KCML (1986).


Waarden

De Sint-Vedastuskerk is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

historische waarde

-

artistieke waarde

-


Aanduiding van

Is de bescherming van

Parochiekerk Sint-Vedastus

Rijselstraat 52A (Menen)
De Sint-Vedastuskerk is de hoofdkerk van het decanaat van Menen dat in 1803 werd opgericht naar ontwerp van P.-D. Velleman. Vroeg 19de-eeuwse georiënteerde neoclassicistische kerk van het basilicale type, ter vervanging van de in 1801 door storm vernielde gotische hallenkerk. In 1773 werd de toren deels afgebroken en in 1781 opnieuw geconstrueerd op de natuurstenen sokkel die teruggaat tot de kerk van 1453.

Is de gedeeltelijke bescherming van

Orgel parochiekerk Sint-Vedastus

Rijselstraat 52A (Menen)
Wat betreft orgels heeft deze kerk een kleurrijke voorgeschiedenis. In 1859 werd door L.-B. Hooghuys een nieuw orgel gebouwd. In 1892 werd het instrument gerenoveerd door Ch. Anneessens. In 1940 werd aan J. Anneessens de betreurenswaardige opdracht gegeven om het orgel in twee delen te splitsen. Het huidige orgel is te beschouwen als een werk van J. Anneessens, met recuperatie van resten van het Hooghuys-orgel, hoofdzakelijk pijpwerk, en van materiaal van het Ch. Anneessens-orgel.


Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.