in casu architectuurhistorische waarde: Deze burgerwoning, opgetrokken in de neogotische stijl - een stijl die voornamelijk in katholieke kringen werd geapprecieerd -, is een interessant tijdsdocument. Samen met andere neogotische bouwwerken in Veurne symboliseert dit woonhuis het nieuwe impuls dat katholieke vleugel ca. 1880 kreeg; dit elan zal aanhouden tot aan de eerste wereldoorlog. In deze periode welke samen viel met het burgemeesterschap van Daniel de Haene (1885-1912) en de loopbaan van de stadsarchitect Jozef Vinck, kwam de neogotische architectuur te Veurne op gang. Deze stijl kwam voornamelijk tot uiting in de restauraties van belangrijke openbare gebouwen en in beperkte mate in de woningbouw.
Dit pand is één van de weinige gaaf bewaarde woningen in neostijlen, die. rond de vorige eeuwwisseling werden opgetrokken in het nieuw aangelegde stationskwartier.
Het betreft een kwalitatief voorbeeld van neogotiek zowel qua vormgeving als qua materiaal gebruik. De neogotische gevelordonnantie wordt getypeerd door het gebruik van Brugse traveeën met fraai maaswerk in de boogvelden, ingeschreven in de trapgevel. Het verzorgde gele bakstenen metselwerk wordt afgewisseld met het gebruik van arduinen voor de kozijnconstructies en de deurboogvelden. De deuren voorzien van briefpanelen getuigen eveneens van een kwaliteitsvolle afwerking. Deze woning bewaart bovendien een deels behouden eclectisch interieur.