Het huidige sober neogotische kerkgebouw dateert van omstreeks 1881, is een typisch 19de-eeuws standaardontwerp dat de al even typische evolutie van het dorp tot zelfstandige parochie symboliseert. De kerk is niet alleen een representatief onderdeel van de in zijn 19de-eeuwse vormentaal bewaarde dorpskern, maar markeert ook de plaats van een veel oudere kapel, afhankelijk van de parochie Gelinden en later Heers, die al in 1000 wordt vermeld. De symboolwaarde van het gebouw wordt versterkt door de imposante inplanting op een verhoogd terrein.
De kerk vormt het letterlijke en figuurlijke centrum van het dorp, wat enerzijds blijkt uit het nog niet ontruimde kerkhof, waar de dorpsnotabelen hun grafmonumenten hebben en talrijke ijzeren grafkruisen bewaard bleven, anderzijds uil de band met de omgevende bebouwing (waaronder de pastorij en de hoeve Daalstraat 31), waarbij door middel van poorten verschillende sites met elkaar in verbinding worden gesteld.