De N.116 Nostalgie is één van de laatste houten vissersvaartuigen in België. Het schip werd gebouwd op de werf Leon Degraeve in Zeebrugge in 1961 en is daarmee het oudste nog in de vaart zijnde visserschip van Belgische makelij. De specifieke bouwwijze werd van meester op leerling doorgegeven en verder proefondervindelijk geperfectioneerd tot het ideale schip om ter hoogte van de Belgische kust te vissen. De schepen van dit type laten een evolutie zien van het houten kustvissersschip als een rondspant kielschip met zeilen naar een gemotoriseerd houten schip dat geschikt was voor de plankenvisserij. Het schip illustreert een eindpunt in een millennia lange evolutie.

Het scheepstype wordt een garnalenvisser genoemd en gaat terug op het 19de-eeuwse houten rondspant kielschip. Het schip heeft een typische zeeg met verhoogde stevens, vooraan uitgebouwd met een stalen stormbak. Typisch zijn ook de beide masten met verstaging waaraan de katrollen, vallen en schoten hangen die bediend worden met de midscheeps opgestelde lieren. De typerende vorm en indeling tonen een eindpunt in de evolutie van de houten scheepsbouw. Het schip is één van de laatste realisaties van scheepswerf Degraeve uit Zeebrugge en illustreert zo het eindpunt van de rijke geschiedenis van houtscheepsbouw en gerelateerde ambachten in België.

Het schip is een unieke materiële getuige van de kustvisserij in de jaren 1960 en getuigt van de arbeids- en leefomstandigheden die toen gangbaar waren. De beperkte werkruimte op het dek, de enge behuizing in het verblijf onderin en de rudimentaire voorzieningen die het schip meekreeg bij de bouw geven een beeld van het harde vissersberoep.