Deze bescherming betreft de overgangszone rond het als monument beschermde Kasteel de Maurissens.

De overgangszone wordt afgebakend omdat het kasteel niet los kan worden gezien van het omliggende park, aangezien het 19de-eeuwse kasteel samen met park geconcipieerd werd en men bij heropbouw duidelijk rekening hield met de zichtassen en parkaanleg. In het park zijn nog veel elementen van de vroegere aanleg aanwezig. Een interessante reliëfstructuur is de basis voor een doordacht netwerk van paden en wegen die toegang geven tot enkele indrukwekkende zichtassen. De kwaliteit van deze zichten wordt in belangrijke mate versterkt door zorgvuldig geschikte aanplantingen van bomen met een dendrologisch belang. Ook de soortenrijke graslanden in een gradiënt van de lager gelegen matig voedselrijke glanshavergraslanden tot schrale vegetaties op de heuvelflank zijn bepalend voor het zicht. In dit ensemble speelt de vijver met bruggetje in cementrustiek en het eiland een belangrijke rol als overgang naar het kasteel. Deze context vormt een structurele ondersteuning van de erfgoedwaarden van het kasteel. De nadruk ligt op de zichtassen vanuit het kasteel en de visuele binding met het kasteel en de parkzones die ook een rol gespeeld heeft in het kasteelontwerp van 1916.