Dit onroerend goed werd op 1 januari 2023 van rechtswege vastgesteld in de inventaris van landschappelijk erfgoed. Tegelijkertijd werd de eerdere opname van dit onroerend goed in de vastgestelde inventaris van houtige beplantingen met erfgoedwaarde of de vastgestelde inventaris van historische tuinen en parken van rechtswege opgeheven.

Dit alles conform artikel 58 van het decreet van 10 juni 2022 tot wijziging van het Onroerenderfgoeddecreet van 12 juli 2013, wat betreft de uitvoering van de visienota lokaal erfgoedbeleid en de toekenning van beboetingsbevoegdheid aan de gewestelijke beboetingsentiteit.

Het kerkhof rond de in oorsprong romaanse Sint-Pieterskapel werd in de 16de, 17de en 18de eeuw aangepast en in 1990 gerestaureerd. Ze bepaalt mee het nog bewaarde landelijk karakter van dit gehucht van Vechmaal. Het kerkhof, voorheen omwald en omgracht, heeft nu hagen van gewone beuk en een muurtje van porfier en drie trapjes naar het eenvoudig smeedijzeren herkhofhek. Het hangt in twee vierkante pijlers van baksteen en heeft vierkant stijl- en regelwerk, ronde spijlen met lanspunten, onderspijltjes met afgebroken punten en het dateert uit de 19de eeuw. Een korte kasseistrook, beschaduwd door een treures leidt naar het kerkportaal. Op het kerkhof treft men de grafmonumenten aan van de beide families die sedert de 17de eeuw de naburige kastelen bezaten: de familie de Calwaert en de Favereau die de familie van Hinnisdaal en Bosch, waarvan de grafstenen in de kerk zelf liggen, op het nog bestaande kasteel van Horne opvolgde; ook de graven van de familie Bellefroid die in de 19de eeuw het in 1917 afgebrande kasteel bewoonde, waarvan alleen de boerderij, naast de kerk nog overblijft.