Als een voorbeeld van de landelijke, doch verfijnde stationsarchitectuur binnen het oeuvre van Henri Fouquet, een architect die heel wat opmerkelijke stations bouwde in Vlaanderen en België, onder meer het imposante station van Leuven. Het stationsgebouw is classicistisch, verweven met industriële elementen zoals de luifel en het wachthuisje, uitgevoerd in glas en ijzer.

Als getuige van het ontstaan en groei van het spoornet waarbij een landelijk station wordt opgericht op een belangrijke spoorlijn; waarbij het de ambitie van de toenmalige staatsspoorweg uitstraalt. De verzorgde architectuur van het station, de luifel en het wachthuisje duiden op het belang van deze buitenplaats en de spoorlijn.

Als getuige van de kracht van de industrialisatie in de negentiende eeuw. Dit wordt bovendien ook versterkt door het gebruik van gietijzer en staal in combinatie met de classicistische architectuur.