De geknotte zomereik is zeldzaam omwille van zijn omvang, zeker gezien de groeiplaats in een eerder zandige context. Het betreft het dikste geregistreerde exemplaar van een knoteik in bosverband in West-Vlaanderen. De geknotte grensboom, met een verwachtbare leeftijd tot 250 j aar of ouder, bestaat uit vrij zeldzaam autochtoon genetisch materiaal van zomereik.

Uit literatuurgegevens is bekend dat de parochiegrenzen ter hoogte van de oude wegen rond de middeleeuwse Paallanden omstreeks 1748 opnieuw gemarkeerd werden met behulp van paalstenen. Het is aannemelijk dat daarbij aanvullend ook gebruik gemaakt werd van grensbomen. De knoteik kan hierdoor beschouwd worden als een voor Vlaanderen zeer zeldzaam voorbeeld van een prekadastrale grensmarkering, in dit geval een administratieve grens tussen de parochie Sint-Kruis en de voormalige parochie Sint-Katarina.

De geknotte grensboom heeft een bijzondere groeivorm als gevolg van niet-natuurlijke oorzaken, namelijk door het niet herhalen van een knotbeurt De drie loten die na de laatste knotbeurt zwaar zijn uitgegroeid, verlenen een apart karakter aan de boom. Omwille van de sterke horizontale uitbuiging van één (mogelijk uitgescheurde) tak die tot in de jaren 1960 niet tot op de oorspronkelijke knot was teruggezet, werd als het ware een 'slurf' gevormd, waardoor de boom lokaal nog steeds benoemd wordt als 'Den Olifant'.