Het hakhoutperceel vormt een uitzonderlijk voorbeeld van een oud essen-iepenhakhoutbosje en wordt gekenmerkt door een belangwekkende, soortenrijke struik- en kruidlaag. De geringe menselijke beïnvloeding, afgezien van de inplanting van cultuurvariëteiten van populier, maakt dat de soortensamenstelling overwegend bestaat uit autochtone soorten. De vegetatierijkdom is sterk beïnvloed door de vochtige terreinomstandigheden, waardoor talrijke (grond)waterafhankelijke soorten voorkomen. De begreppelingstoestand van het hakhoutperceel maakt ook dat er talrijke nat-drooggradiënten aanwezig zijn, waardoor het vegetatiepatroon extra variaties vertoont.

Het hakhoutperceel getuigt ondanks de verstoorde ruimtelijke context van een traditioneel bosgebruik, minstens teruggaand tot het derde kwart van de 18de eeuw. Het hakhoutperceel is begreppeld wat aangeeft dat het beheer gericht was op een verbeterde exploitatie door ontwatering. Het Blauwe Torenbosje vormt het best bewaarde voorbeeld van een traditioneel hakhoutperceel in de kustpolderstreek.