De bomen in de Parklaan vormen een zeer uitgesproken beeldbepalend object, mede door hun homogeen voorkomen, met een mooie representatieve groeivorm als uniform gekandelaarde bomen. Deze bomenrijen zijn herkenbare voorbeelden van deze kunstsnoeivorm. Ze behoren bovendien tot de dikste en oudste platanen van het Gentse.

De bomen vormen een eenheid met de historische bebouwing in de laan en hebben een hoge context- en ensemblewaarde. De bomen werden aangeplant eind 19de eeuw en behoren tot de dikste en oudste exemplaren het Gentse. Vanaf eind de 18de eeuw begon men platanen in steden aan te planten omwille van hun sierwaarde en stressbestendigheid, eind 19de eeuw behoorden platanen, voornamelijk de kruising, de gewone plataan, tot de meest aangeplante laanbomen. Dit kwam onder meer door de invloed van Hubert Van Hulle van de Gentse groendienst. De bomen in de Parklaan zijn hiervan een representatief voorbeeld.

De Parklaan werd aangelegd als verbinding tussen het Citadelpark en het nu verdwenen treinstation in de Burggravenlaan. De Parklaan is herkenbaar als een eind 19de-eeuwse stadsontwikkeling. De stedenbouwkundige waarde van de platanen komt tot uiting in hun aanplanting in twee aaneengesloten rijen waardoor zij de zichtas van de Parklaan bepalen. De bomenrijen accentueren tevens de samenhang met de landschappelijke structuur van het Citadelpark.