De Sint-Remigiuskerk met koor met 13de-eeuwse kern werd verschillende keren aangepast in de loop der eeuwen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd ze zwaar verwoest en grotendeels heropgebouwd.

Historiek

Een deel van het oorspronkelijk gebouw uit 1281 bleef bewaard in de zijmuren van het huidige koor. De overige delen van het koor dateren uit einde 16de eeuw. De dwarsbeuk werd in de 15de eeuw gebouwd. De noordelijke zijkapel is een devotiekapel uit 1643 ter ere van Sint-Quirinus. De kerk werd zwaar beschadigd in de Eerste Wereldoorlog. Bij verwoesting in 1914 bleven alleen het koor en het dwarschip gespaard. Toren en schip werden in 1921-24 grotendeels herbouwd met witachtige zandsteen.

Beschrijving

Het groot gebouw van witachtige zandsteen bestaat uit een polygonaal koor, geflankeerd door sacristieën, een uitspringend dwarsschip, drie beuken van drie traveeën onder een enkel dak en een westtoren. Aan de noordgevelzijde bevindt zich een aanleunende Sint-Quirinuskapel.

Het koor is samengesteld uit twee onderscheiden gotische gedeelten: de westtravee met eenvoudige lancetvensters (einde 13de eeuw of circa 1300) en een oostelijk gedeelte daterend uit de laatgotische periode met duidelijke invloed van de Brabantse school (einde 16de eeuw). Het plafond heeft een eigenaardige gotische overwelving met overdadige, barok getinte versiering. Verder zijn er de classicistische zuidsacristie van 1771 (volgens de archiefstukken) en de moderne noordsacristie.

Het dwarsschip is laatgotisch. De middenbeuk is overwelfd tijdens de 17de eeuw en de zijbeuken zijn grotendeels heropgebouwd in de 20ste eeuw.

De noordelijke devotiekapel van 1643 (bouwopschrift op gevelsteen) is overkluisd met kruisribgewelven met barokornamenten op de bogen, pilasters en scheibogen en met mansardedak. Er is ook een volledig nieuwe toren (jaartal 1924 onderaan op de westgevel).

Grondige herstellingen werden uitgevoerd in 19de en vooral 20ste eeuw.

Het koor en de zijkapellen van de Sint-Remigiuskerk te Haacht zijn beschermd als monument.