Beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek

Kasteel van der Vorst en watermolen met omgeving.

Beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek van tot heden

ID
1555
URI
https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/1555

Besluiten

Watermolen met schuur en omgeving
definitieve beschermingsbesluiten: 10-03-1994  ID: 2646

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Beschrijving

De watermolen, schuur, recente molenaarswoning met het kasteel Van der Vorst te Loonbeek en de onmiddellijke omgeving, is beschermd als dorpsgezicht.



Waarden

De watermolen en onmiddellijke omgeving is beschermd als dorpsgezicht omwille van het algemeen belang gevormd door de:

industrieel-archeologische waarde

-


Aanduiding van

Is de omvattende bescherming van

Kasteel van der Vorst

St.-Jansbergsteenweg 24 (Huldenberg)
Voorheen omgracht en gedeeltelijk ommuurd domein aan de Yssche. Een gedeelte van de omheiningsmuur van de 17de eeuw voorzien van een monumentale, reeds classicistisch getinte inrijpoort met wapensteen der familie van der Vorst bleef tot op heden bewaard. Op het voorhof, U-vormig kasteel van de 17de eeuw, in traditionele bak- en zandsteenstijl.


Watermolen Kasteel van der Vorst

St.-Jansbergsteenweg 26 (Huldenberg)
Watermolen aan de IJse, reeds vermeld in 1495 en banmolen van de kasteelheren. De huidige gebouwen dateren uit de 17de en de 18de eeuw.

Is de gedeeltelijke bescherming van

Margijsbos en Kasteel Van Der Vorst

Huldenberg, Loonbeek (Huldenberg)
Het Margijsbos of het historische Sergijsbos op de oostflank van de IJsevallei komt reeds voor op de Ferrariskaart. Het voorheen omgracht en gedeeltelijk ommuurd kasteeldomein Van Der Vorst vormde een feodale site met kasteel, castrale kapel (de huidige Sint-Antoniuskapel) en watermolen. Een lange rechtgetrokken sectie van de IJse die eindigt bij de watermolen vormde de hoofdas van het domein. In het microreliëf zijn de oorspronkelijke oevers van talrijke vijvers nog duidelijk te bespeuren. Na de verlanding heeft zich een rijk, beekbegeleidend bostype ontwikkeld, dat onmerkbaar overgaat in de beboste hellingen. Restanten van de formele parkaanleg zijn oude meidoorn- of haagbeukhagen, zwaar afgetopte zomerlindes en oude beuken. Door de eerder beperkte aanleg in de 18de eeuw heeft het Margijsbos zijn primitief wegenpatroon met hellingopwaarts kronkelende holle wegen behouden.


Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.