Teksten van Architectenwoning Albert Bontridder en tuin

https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/1618

Architectenwoning Albert Bontridder en tuin_versie 2_20160129 ()

De eigen woning van architect Albert Bontridder met tuin is beschermd als monument.


Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Architectenwoning Albert Bontridder en tuin [online], https://id.erfgoed.net/teksten/185444 (geraadpleegd op ).


Architectenwoning Albert Bontridder en tuin_20131122 ()

Eigen woning van Albert Bontridder uit 1959.

Historiek

Albert Bontridder neemt als dichter en architect een aparte plaats in binnen zijn generatie. Het merendeel van zijn werk kwam tot stand uit de samenwerking met Jacques Dupuis. Zijn persoonlijke oeuvre beperkt zich tot een handvol woningen voornamelijk voor kunstvrienden zoals Louis Paul Boon, Marcel Wauters en Marc Galle. De osmose van literatuur en architectuur resulteerde in vele essays over de rol en het karakter van een hedendaagse architectuur en was de aanleiding tot de eerste uitvoerige monografie van de moderne Belgische architectuur na 1900 ‘Dialoog tussen licht en stilte’ (1963). Zijn persoonlijke werk sluit volkomen aan bij de benadering van Jacques Dupuis, zij het iets minder uitbundig, een poëtisch verzet tegen de massificatie en de uniformisering in de moderne maatschappij.

In zijn eigen woning heeft Albert Bontridder zijn ideaal gestalte gegeven van een moderne woning die, naar eigen zeggen “rekening houdt met de menselijke morfologie en hem wil verlossen uit een verkeerd gebouwd universum”. Deze woning werd bekroond met de Eerste Vermelding (tweede prijs) van de Prijs Van de Ven editie 1960.

Beschrijving

De eigen woning Albert Bontridder is ingeplant op een rechthoekig beboomd perceel met een klimmend reliëf van 3 meter, dat op speelse wijze in de interne gelaagdheid van de woning wordt geïncorporeerd. Het programma betrof enerzijds een woning voor een gezin met twee jonge kinderen, anderzijds een enigszins geïsoleerd werkvertrek voor de dichter-architect. De plattegrond beschrijft een onregelmatige rechthoek in U-vorm rond een centrale patio, en wordt bepaald door diagonale uitsprongen en versnijdingen. De volumes zijn opgebouwd uit witgeschilderd metselwerk, met metalen raamwerk, onder lessenaarsdaken met flauwe helling.

De woon- en slaapvertrekken zijn gelijkvloers gesitueerd. De werkvertrekken vormen de bovenverdieping van de achterste vleugel, deels boven de keuken, deels gebruikmakend van de terreinhelling. Tussen woon- en werkvertrekken bestaat een subtiele visuele relatie, die de fysieke scheiding compenseert. De inkom bevindt zich achteraan op het uiteinde van de woning, bereikbaar via een lange oprit. Deze geeft via een hal toegang tot de lager gelegen leefkamer, geopend naar de patio, het scharnierpunt van de woning. De leefkamer is enerzijds verbonden met de keuken en anderzijds met de vleugel aan straatzijde, waar zich drie slaapkamers, een badkamer en een speelkamer bevinden. In de hal geeft een discrete trap toegang tot het ruime werkvertrek op de verdieping. Dit tweeledige vertrek met een hoger gelegen haardhoek wordt bepaald door ruime vensterpartijen en heeft een rechtstreekse toegang tot de tuin en vandaar via een buitentrap tot de patio. Een hoog oprijzende schouw vormt de bekroning. De als boslandschap opgevatte tuin van beperkte afmetingen, is op speelse wijze ommuurd.

In het interieur treft het intieme ruimtegevoel, met verrassende perspectieven, en de intense betrokkenheid met de omringende tuin. Dit wordt ondersteund door een sober maar warm materiaalgebruik: witgeschilderd metselwerk, houten geknikte zolderingen, gelakte deuren en linoleum in contrasterende tinten, ook als bekleding van trappen en tabletten. Het gebruik van inbouwmeubels (kasten en werktafels) draagt bij tot de functionaliteit. De zwart marmeren haard in het werkvertrek vormt een sculpturaal-grafisch accent. De zeer compacte keuken die een ontbijthoek en een voorraadberging incorporeert, is volledig betegeld met turkooisblauw glasmozaïek in kleurrijk contrast met de citroengeel gelakte inbouwmeubels. Hetzelfde geldt voor de badkamer.

In 1971 werd de bovenverdieping naar ontwerp van Albert Bontridder op intelligente wijze uitgebouwd boven de inkom en de leefkamer, volkomen in harmonie met het bestaande volume. Hiervoor werd de oorspronkelijk verdiepte inkom met een luifel een kwartslag gedraaid in het vlak van de zijgevel. Aan de inkomhal werd een bescheiden trappenhuis toegevoegd, ter plaatse van een kleine binnentuin die hierbij werd gehalveerd.

De eigen woning van Albert Bontridder, resultaat van twee bouwfasen, is intact bewaard.

Waarden

De woning Albert Bontridder en tuin is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

historische en artistieke waarde: als hoogtepunt uit het architecturale oeuvre van Albert Bontridder en als belangrijk voorbeeld van jonge bouwkunst en met name van residentiële architectuur uit de periode 1945-1970 in Vlaanderen,


Bron: Beschermingsdossier DB002228
Auteurs:  Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Architectenwoning Albert Bontridder en tuin [online], https://id.erfgoed.net/teksten/151674 (geraadpleegd op ).