als voorbeeld van een vrij grote watermolen uit 1861-63 die werd gebouwd op de plaats van een reeds in de 13de eeuw gekende watermolensite, en die deel uitmaakt van een monumentaal en gaaf bewaard complex. Dat complex bestaat uit een grote, gaaf bewaarde hoeve van het gesloten type grotendeels ook te dateren in de periode 1861-63 en een poortgebouw met duiventil, een woonhuis van 1882, stallingen, een grote langsschuur met dorsvloer en een zogenaamd travalje met afdak als molen. Die laatste werd tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikt om elektriciteit mee op te wekken, die aan de inwoners van de plaatselijke dorpsgemeenschap werd geleverd.