de afwisseling van bossen met kleinschalige landbouwactiviteiten en de gevarieerdheid van het onbebouwde landschap, met talrijke hagen, houtkanten en bomenrijen. Het voorgestelde landschap bezit thans nog alle ingrediënten van het oorspronkelijke oude rivierenlandschap met onder andere dijken, verlande, afgesneden meanders, waterrijke hooi- en graasweiden, broekbosjes, naaldhoutaanplantingen en houtkanten. Deze elementen vormen één schilderachtig geheel.

de historische stabiliteit en continuïteit is bijzonder groot. Zowel qua bodemgebruik als qua veldindeling is er in de loop van de laatste 200 jaar weinig veranderd. De weilanden die met populieren werden beplant zijn relatief gering in aantal en, behalve in het akkergedeelte, zijn alle hagen die op de Ferrariskaart worden weergegeven nog aanwezig, vaak in de vorm van oude, uitgegroeide meidoornhagen, soms vermengd met wegedoorn. Van bijzonder belang zijn de oude stroomgeulen die nog gedeeltelijk met de huidige gemeente- en provinciegrenzen samenvallen en die vermoedelijk de laatmiddeleeuwse hoofdbedding van de Dijle aangeven.

de bodemkundige situatie met talrijke gradaties in textuur en waterhuishouding heeft een grote diversiteit in flora en vegetatie voor gevolg. De bochtige kavelmarkeringen en gemeentegrenzen vallen meestal samen met oude stroomgeulen van de Dijle en hebben dus een bijzondere geomorfologische relictwaarde. Het voorgestelde landschap bestaat grotendeels uit matig bemeste graas- of hooiweiden, soms met een dicht net aan oude meidoornhagen, en herbergt een aantal zeldzame plantensoorten.