als een goed voorbeeld van een landelijk station of halte die in 1908 door de Staatsspoorwegen (eigenaar van de lijn sedert 1878) werd opgetrokken langs een spoorlijn die reeds in 1865 door een privé-spoorwegmaatschappij werd aangelegd, dit in opvolging van een in 1887 geïmproviseerde halte. Dit gebeurde in een karakteristieke baksteenarchitectuur, in onderhavig geval in een bijzonder uitgebreide decoratieve uitvoering met bakstenen in verschillende kleuren en met het gebruik van gebouchardeerde natuurstenen blokken. Het is tevens een materiële getuige van de wijze waarop het spoorwegnet inspeelde op de behoeften van de plaatselijke economie die vanaf de tweede helft van de 19de eeuw evolueerde door o.a. de oprichting en uitbreiding van een suikerfabriek en een bekende fabriek van wanmolens te Racour. Tevens is hier nog een zogenaamde 'logis des piocheurs' bewaard.