De opgehoogde vloer van de kelder van Huis De Ketele, en de recentere muur in de diepste kelder van huis ’t Gulden Hooft met daarachter een opvullaag bevatten nog heel wat sporen die van de ontwikkeling, de bouw, het gebruik en de evolutie van de kelders duiden. Er mogen sporen van de constructiefase, oudere gebruiksfases en verbouwingen verwacht worden. Ook achter het recente pleisterwerk op de muren zijn nog deels zichtbare bouwsporen van verschillende constructiefases bewaard.

Het keldercomplex met meerdere onderling verbonden, naast en boven elkaar gelegen kelders uit verschillende perioden, teruggaand op verschillende bovengronds gesloopte gebouwen en met meerdere herkenbare bouwfasen toont dankzij de diverse bouwsporen, materialen en technieken de bouwevolutie in een stad in het huidige Vlaanderen van middeleeuwen tot nieuwe tijden.

Het keldercomplex is dankzij de aanwezige en door de tijd veranderende materialen, bouwtechnieken en vormgeving een zeldzame, herkenbare en representatieve getuige van de architecturale gelaagdheid van een stad in het huidige Vlaanderen.

Het keldercomplex bestaande uit meerdere aaneensluitende kelders uit verschillende perioden gaat zeker terug tot de 14de eeuw. De verschillende materialen, bouwtechnieken en vormgeving zijn zeldzame, herkenbare en representatieve getuigen van de historische gelaagdheid van een stad in het huidige Vlaanderen en haar evolutie van de middeleeuwen naar de nieuwe tijd. Ook de oorspronkelijke bouwmaterialen en bouwsporen die zichtbaar zijn achter de recente afwerklagen in meerdere kelders tonen een zeer grote historische gelaagdheid aan.