Heropgetrokken na 1918 met steun van het Oeuvre Suisse Belge vormt deze middelgrote, U-vormige hoeve een goed bewaard voorbeeld van wederopbouwarchitectuur waarbij werd teruggegrepen naar de zogenaamd typisch Vlaamse stijl. Karakteristiek voor deze overwegend in baksteen opgetrokken hoeve is een algehele soberheid in materiaalgebruik, een levendige, pittoreske volumewerking en wat detaillering betreft met ondermeer kruisvensters, bolkozijnen, trap- en puntgevels, houten modillons en kraagstukken een duidelijk teruggrijpen naar het formeel vocabularium van de zogenaamde traditionele bak- en zandsteenstijl.
Aldus bijzonder representatief voor het architecturale denken na de eerste wereldoorlog vormt deze hoeve tevens een voor de streek tastbare herinnering aan het zware oorlogsverleden.