Als sinds 1381 vermelde zetel van de heerlijkheden Zaventem en Sterrebeek, getuigt Ter Meeren, genoemd naar het lokale invloedrijke geslacht van hertogelijke ambtenaren, van een gangbare evolutie waarbij een militair-strategisch ingeplante, omgrachte 14de-eeuwse en volledig in plaatselijke natuursteen opgetrokken donjon in de loop van 16de-17de eeuw door de uitbreiding met een L-vormige woonvleugel en aanleunende traptoren in zgn. bak- en zandsteenstijl werd omgevormd tot een zuiver residentieel adellijk verblijf. In 1860 in historiserende stijl gerestaureerd, heringericht en gevoelig uitgebreid door de succesvolle Anwerpse architect-archeoloog Joseph Schadde (1818-1894) en dit in opdracht van baron Aloys de Fierlant is het in- en uitwendig gaaf bewaarde kasteel Ter Meeren bijzonder illustratief voor diens oeuvre dat zijn pittoreske karakter ontleent aan een formeel vocabularium geïnspireerd op de gotische architectuur vermengd met Vlaamse renaissance-elementen en dit gekoppeld aan een gedegen archeologische kennis en materiaalbeheersing.