Typologisch goed bewaard en representatief voorbeeld van een plattelandspastorie opgetrokken in opdracht van parochiepriester Guillaume Vander Maesen tussen 1711 en 1734 als een drie traveeën breed enkelhuis van twee bouwlagen in een sober classicistische stijl, getypeerd door brede kalkstenen venster- en deuromlijstingen die aansluitend bij de Maaslandse stijl. In de loop van de 18de- begin 19de eeuw, alleszins vóór 1828, uitgebreid met drie traveeën in een gelijkaardige stijl, wat resulteerde in een homogeen classicistische volume met dubbelhuisopstand, aan de voorzijde geopend door zes en aan de achterzijde door vijf traveeën onder zadeldak. Decoratieve gecementeerde gevelelementen van eind 19de- begin 20ste eeuw.
De ensemble- en authenticiteitswaarde worden bijkomend versterkt door de omringende en gedeeltelijk ommuurde pastorietuin met enkele markante eeuwenoude aanplantingen en is toegankelijk via een ijzeren pijlpunthek tussen bakstenen pijlers met bolbekroning en een klein rechthoekig poortje in plattebandomlijsting.

Het interieur met bewaarde planindeling gevormd door een centrale middengang met aansluitend de leefruimtes, toont in de drie oudste traveeën een verzorgde en rijkelijke 18de-eeuwse interieurafwerking met onder meer natuurstenen en planken vloeren, marmeren en houten schouwen met régence-stucwerk, een régence-stucplafond, bepleisterde troggewelfjes en binnenschrijnwerk.

in casu dendrologische waarde: de pastorietuin bezit nog een aantal unieke, oude aanplantingen, onder meer vier palmbomen: één Buxus sempervirens met stamomtrek van 53 centimeter en drie Buxussen sempervirens 'Argenteo variëgata' met stamomtrek van 82 centimeter, 98 centimeter en 110 centimeter, alsook de restanten van een haag van gele kornoelje (Cornus mas) die verwijzen naar een zeer oude tuinaanleg.