historische waarde en historische, in casu architectuurhistorische waarde
Het kerkhof hoort vanouds bij de kerk, getuige waarvan verschillende grafkruisen vanaf de 17de tot de 20ste eeuw. Het terrein is afgebakend met een sober afgewerkte muur die duidelijk de grenzen van het territorium markeert en waarin een hoofdingang aan dorpszijde en een neveningang aan de zijde van de pastorie de verankering van het kerksite in het dorp illustreren, alsook het centrale belang dat het gebouw inneemt in de gemeenschap. Het algemene beeld van de aflijning van het site, en meer bepaald de bakstenen ommuring met neogotische, open kapel, is 19de-eeuws; de uitvoering geschiedde vermoedelijk parallel met verbouwingen aan de kerk en de bouw van de pastorie.

Het kerkhof onderstreept de vroegere functionaliteit van het dorp, vormt een structurele extensie van het gebouw, vormt een buffer, schept een band met de wijdere omgeving, en is in samenhang met het gebouw van een uitgesproken beeldbepalende waarde.