Beschrijving
De bescherming als monument betreft het semi-gesloten boerderijcomplex Verschuylenhof en de onmiddellijke omgeving. De afbakening van dit monument sluit naadloos aan bij dat van kasteel Ommerstein met park.
Waarden
Het Verschuylenhof en omgeving zijn beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
Het Verschuylenhof is de hoeve van het historische leen van Olmen of Olmont, waarvan het, blijkens de nabije bergkelder, de kern moet hebben gevormd. Het hof wordt reeds in 1371 geciteerd, toen begijn Agnes afstand deed van het goed, waarna het achtereenvolgens in handen kwam van de families Oem, Oems en Boeckhoven. Mogelijks gaat het hier zelfs om één en dezelfde familie. Na Elisabeth van Boeckhoven die driemaal huwde, geraakten de rechten op het goed versnipperd. In de 16de eeuw trad de familie van Eyll als eigenaar op de voorgrond. Na 1700 schijnt het dan te zijn verkocht aan de familie de Verschuyl, die het goed bij de Franse Omwenteling nog in handen had. Zowel de Ferraris als de algemene Buurtwegenkaart tonen de hoeve als een U-vormige constructie met blok parallel aan de straat en twee zijdelingse achterbouwen. Tegenwoordig is slechts de helft van het gebouw bewaard, onder verbouwde, 19de-eeuwse vorm.
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: Bakstenen boerderij complex in semi-gesloten bebouwing, met woonhuis in het westen, parallel met de straat, links aansluitend een lager hoekgebouw met achterwaartse vleugel, uitmondend in een lage aanbouw. De aanvullende dienstgebouwen zijn recenter. Het woonhuis, drie traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak, heeft een sierlijke façade, getooid met lisenen en een baksteenfries, voorzien van een rechthoekige ingangsdeur in een vlakke kalkstenen omlijsting en grote getoogde ramen, waarvan sommige beluikt zijn. De zijgevels zijn sierlijker afgewerkt, met aandak, aanzetstukken op kalkstenen consoles, en een topstuk. Het hoekgebouw is een eenvoudige baksteenconstructie van vier traveeën en twee bouwlagen onder een mansardedak met pannen, waarin aan straatzijde een trapezoïdale gevelsteen met ongeïdentificeerd wapen is ingemetseld. De achterliggende dienstvleugel is een even sobere bouw, met langsgevels opengebroken door lage rondboogvensters; de eerste balklaag is extern verankerd met krulankers, steigergaten markeren een tweede laag. In het verlengde van de vleugel is een lagere aanbouw te situeren, met een in de achtergevel verwerkte gevelsteen met het wapen de Verschuyl.