historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
Semi-gesloten complex met dubbel erf, gegroeid uit het geheel met losse bestanddelen dat primitief is gekadastreerd (1840-44) en waarvan achtervleugel (woonhuis) en mogelijks ook een gedeelte van de linkervleugel in kern het enige restant vormen; de straatvleugel (met poort en stallingen) werd toegevoegd in 1856, de rechtervleugel (met schuur) volgde in 1868; door uitbreidingen van de voor- en achtervleugel kwam nadien het tweede, rechtse erf tot stand, met flankerend bakhuis.
De hoeve behield een oorspronkelijke kern in stijl- en regelwerk met wit overkalkte, lemen vullingen, op een bakstenen stoel en onder zadeldaken. De afdekking en beschieting met Vlaamse pannen ging verloren.

Als vakwerkconstructie is de hoeve representatief voor een eeuwenoude bouwtraditie, eng gelieerd met de landelijke omgeving en met zekere esthetische kwaliteiten, waarvan de getuigen zich in Nat-Haspengouw tot in de 20ste eeuw vrij goed hebben weten handhaven, maar die nu aan een ijltempo uit het straatbeeld aan het verdwijnen zijn.