Ter vervanging van een oudere barokkapel tussen 1854 en 1860 naar het ontwerp van de Diestse stadsarchitect Felix Van Roelen opgetrokken bedevaartskapel waarvan de devotie opklimt tot 1307 en sinds 1450 nauw verbonden met de Sint-Jorisgilde die er haar driejaarlijkse schuttersfeesten hield. Sinds eeuwen druk bezochte bedevaartplaats waar op 1 november de Allerheiligenbegankenis plaatsvindt met de kleine beêweg -de rondgang in de kerk- en de grote beêweg, de ommegang op het ommuurd pad rond de kerk.

in casu architectuurhistorische waarde:
Markant en goed bewaard voorbeeld van een neoclassicistische kapel in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen, opgevat als een centraalbouw met een in het concept geïntegreerde ceremoniële ommegang en bestaand uit een in een vierkant ingeschreven octogoon met rechthoekig portaal en halfrond koor. Typerend zijn de strakke vormgeving van het geheel, de met rondboog- en halfradvensters opengewerkte gevelvlakken en de aediculavorm van het portaal, bekroond door een vierkante klokkentoren met lantaarn. Het interieur wordt gekenmerkt door de octogonale overkoepelde ruimte, gearticuleerd door de rondboognissen die met elkaar verbonden zijn door een geprofileerde kroonlijst. Merkwaardig 19de-eeuws portiekaltaar en doksaal met gaaf bewaarde barokcartouches (1761-1764).
Haast onopvallend aan het einde van de huizenrij op de Allerheiligenberg, maar imposant gezien van in de Keelstraat, is de Allerheiligenkapel sterk beeldbepalend voor de omgeving en uniek door zijn ligging, ingebed aan de rand van het stedelijk weefsel, aan de voet van de Citadel.