Het omringende landschap, gekenmerkt door de grote openheid, is typisch voor de alluviale vlakte en is zowel historisch als landschappelijk de natuurlijke omgeving van de hoeve. Deze openheid werd oorspronkelijk door de aanwezigheid van akkers gewaarborgd (cf. Ferrariskaart, 1771-77). In de historische ontwikkeling van de landbouw in de Maasstreek is de omzetting van akkerland naar grasland/weiland vanaf het midden van de 19de eeuw kenmerkend, zodat het huidige bodemgebruik als grasland zeker geen afbreuk doet aan de historische omgeving. Bovendien werden de buitendijkse gebieden (weerten), zoals die ook hier bij de hoeve aanwezig zijn, traditioneel als grasland gebruikt.
In het omringende landschap is de gietijzeren grenspaal van 1843 een markant element en symboliseert bovendien de teloorgang van de Maaslandse eenheid.