historische, in casu architectuurhistorische, sociaal-culturele en volkskundige waarde:
De hoeve, van het langgestrekte type met ordonnantie woonhuis-stal-schuur, bleef grotendeels bewaard als vakwerkconstructie, het stijl- en regelwerk samen met de originele leemvulling wit overkalkt, rustend op een gedeeltelijk gecementeerde en gedeeltelijk geteerde plint en afgedekt door een zadeldak met Vlaamse pannen. De hoeve behield een originele gekoppelde woonhuis- en staldeur, ramen in houten kozijnen en een woonhuis met traditionele binnenindeling met centrale schoorsteen en opkamer.
Als vakwerkconstructie getuigt de hoeve van een eeuwenlange bouwtraditie, waarvan in de streek vele voorbeelden bewaard bleven, in een unieke densiteit, die echter hoe langer hoe meer wordt aangetast door sloop- en bouwactiviteiten.
Als hoeve van het eenvoudige type, met typische en herkenbare componenten in een organisch gegroeide eenheid, en als vakwerkconstructie in een ruimer lokaal bestand van vakwerkconstructies, is het complex tot slot representatief voor de aloude dorpse omvang, samenstelling en samenhang.

De hoeve is een historisch geëvolueerd complex: het basisvolurne werd omstreeks 1908 opgetrokken op voorheen onbebouwd terrein, het bakhuis achteraan het erf werd omstreeks 1909 gebouwd, het tegen het hoofdvolume aangebouwde stalletje onder zadeldak verschijnt als een latere toevoeging.