De oorspronkelijke functie als armenhuisje, eertijds toebehorend aan de Armentafel van Peer, plaatst de woning in een bredere volkskundige en socio-culturele context.

Ondanks het feit dat het voormalige stadshoevetje in zijn huidig uitzicht uit het einde van de 19de of het begin van de 20ste eeuw dateert, is het waarschijnlijk ouder in kern. De eigenaarsgeschiedenis gaat terug tot de 15de eeuw.

in casu architectuurhistorische waarde: Traditionele architecturale elementen van het stadshoevetje zijn de bouwwijze als gecementeerde, van imitatievoegen voorziene baksteenbouw onder geknikt zadeldak met Vlaamse pannen en westelijk aandak, alsook de aanwezigheid van een opkamer, oude binnendeuren en troggewelven in het interieur.