historische, in casu architectuurhistorische, sociaal-culturele en volkskundige waarde:
De hoeve omvat typische componenten als inrijpoort (straatvleugel), woonhuis (rechtervleugel), stallingen (straat- en achtervleugel), dwarsschuur (linkervleugel), bakhuis en erf met mestvaalt. Het woonhuis heeft in kern een typische structuur met laterale gang, centrale haardwand en onderkelderde opkamer. De kopgevel-straatzijde van het woonhuis behield een bolkozijn.
Het vakwerk getuigt van een eeuwenlange bouwtraditie, waarvan in de streek vele voorbeelden bewaard bleven, in een unieke densiteit, die echter hoe langer hoe meer wordt aangetast door sloop- en bouwactiviteiten.
Als typologisch gaaf complex en als vakwerkconstructie in een ruimer bestand van vakwerkconstructies is de hoeve tot slot representatief voor de aloude dorpse omvang, samenstelling en samenhang.

De hoeve wordt al weergegeven op de Ferrariskaart (1771-1777) en in de rechtervleugel is inderdaad een gevelsteen met datering 1741 verwerkt, wat op zijn minst op een 18de-eeuwse kern wijst.
De hoeve draagt de sporen van een historische evolutie: straat- en linkervleugel bleven bewaard in vakwerk, rechter- en achtervleugel werden grotendeels versteend, vermoedelijk omstreeks 1914, blijkens jaartalankers op de achtervleugel, de straatgevel (volledig in vakwerk, inclusief de kopgevel van de rechtervleugel) werd gecementeerd.