historische, in casu architectuurhistorische, sociaal-culturele en volkskundige waarde:
De hoeve werd grotendeels opgetrokken omstreeks 1860 en bleef quasi volledig bewaard in stijl- en regelwerk met wit gekalkte lemen vullingen op een gepikte plint en onder zadeldaken met Vlaamse pannen. Het complex behield typische componenten als inrijpoort (straatvleugel), woonhuis (rechtervleugel), stallen (linker- en achtervleugel), schuur (straatvleugel) en bakhuis. Het woonhuis heeft nog de traditionele indeling met laterale gang, centrale haard en onderkelderde opkamer. Het complex behield pittoreske elementen als een gevelkapelletje.
Het vakwerk getuigt van een eeuwenlange bouwtraditie, waarvan in de streek vele voorbeelden bewaard bleven, in een unieke densiteit, die echter hoe langer hoe meer wordt aangetast door sloop- en bouwactiviteiten.
Als typologisch gaaf complex en als vakwerkconstructie in een ruimer bestand van vakwerkconstructies is de hoeve tot slot representatief voor de aloude dorpse omvang, samenstelling en samenhang.