De architecturale waarde van Danszaal Bristol wordt in belangrijke mate gevormd door haar typologische representativiteit als danszaal uit het interbellum. Zowel qua ruimtelijke inplanting, planindeling, uitvoering als materiaalkeuze en interieurafwerking is deze zaal een erg herkenbaar en representatief voorbeeld. Het betreft bovendien een zeldzaam bewaard voorbeeld binnen de Gentse context. Het gebruik van industriële bouwtechnieken en een open grondplan lieten een vrije invulling van de ruimte en aankleding van het interieur toe. De basisstructuur uit gietijzeren en betonnen steunelementen, gecombineerd met dunne, niet dragende zijwanden en een eenvoudige dakstructuur met lanterneaus, is typerend voor danszalen uit deze periode. De danszaal Bristol is daarenboven een zeldzaam bewaard voorbeeld van een ontspanningsgebouw, ontworpen door architect Alexander Meuleman. Aangezien Meuleman in 1924 als zelfstandig architect aan de slag ging, is dit ontwerp -uit december 1924 één van zijn vroegste realisaties uit de beginperiode van zijn carrière.

Als getuige van de ontspanningscultuur uit het interbellum bezit de Danszaal Bristol een belangrijke historische waarde. De site gaat bovendien terug op één van de oudste bewoningsclusters aan de Botermarkt. Dit is de oudste woonkern van Ledeberg die ontstond langsheen een belangrijke invalsweg naar Gent. Ook na de verschuiving van het politieke en religieuze centrum naar het Ledebergplein omstreeks 1875 bleef het een belangrijk centrum met een hoge concentratie aan commerciële en ontspanningsfuncties. Dit soort drukke invalswegen waren de geliefkoosde plaats waarlangs danszalen werden opgericht. Danszaal Bristol is een laat, maar bijzonder representatief en zeldzaam bewaard voorbeeld van dit type ontspanningsarchitectuur. Haar geschiedenis is bovendien kenmerkend voor een belangrijke verschuiving in de ontspanningscultuur van het interbellum. Hierbij zou het fenomeen danszalen in de jaren 1930 relatief snel verdwijnen door de opkomst van de cinema als nieuw medium. Het pand bezit daarom niet alleen historische waarde voor de geschiedenis van Ledeberg, maar moet ook worden beschouwd in een ruimere sociaal-culturele context.

De artistieke waarde van de Danszaal Bristol wordt gevormd door de aanwezigheid van een indrukwekkend tegelensemble door de befaamde tegelproducent Maison Helman Céramiques d'Art uit Sint-Agatha-Berchem. Het Maison Helman was zonder twijfel één van de belangrijkste Belgische producenten van decoratieve tegelpanelen en bouwaardewerk. Het tegelensemble is een voor Vlaanderen uniek geheel en voor zover bekend het grootste bewaarde Helman-tegelensemble in Vlaanderen, alleen vergelijkbaar met het "Maison Picardie" in Moeskroen (Wallonië). De betegeling bestaat uit een aantal grote en kleine tegelpanelen met figuratieve voorstellingen; volledig omkaderd door een kamerhoge polychrome betegeling, eertijds verlevendigd met spiegelpanelen. Maison Helman stond bekend voor het vervaardigen van dit soort hoogwaardige decoratieve tegelpanelen, een toegepaste kunstvorm waarin de firma zich had gespecialiseerd. Deze panelen zijn uitgevoerd "à la main par des artistes céramistes" en zijn dus handwerk van de hoogste kwaliteit. De panelen zijn opgebouwd uit afzonderlijke tegels waarop vervolgens een beschildering werd aangebracht. Dit maakt dat elke tegel uniek is. Helman gebruikte de voor hem typerende droge lijntechniek. Hierbij zorgen zwarte contourlijnen voor het omsluiten van de emailkleuren die daardoor een licht reliëf krijgen. De schilderingen zijn van een zeer hoge kwaliteit en getuigen van het vakmanschap dat door deze vermaarde tegelproducent werd afgeleverd. We herkennen figuren in dynamische artnouveaulijnvoering en een rijkelijk gebruik van florale motieven. Door de gebruikte techniek en vormentaal is dit ensemble niet alleen representatief voor het oeuvre van Helman in het interbellum. We kennen in Vlaanderen geen gelijk ensemble, noch qua omvang, noch qua typologie.