Sinds 1200 verbonden met de verdwenen Boudeloabdij in Stekene bezit het hof van Coudenborn een historische waarde. De Boudeloabdij speelde vanaf haar oprichting in 1197/1215 tot haar opheffing in 1796 een vooraanstaande rol in de geschiedenis van het Waasland en aangrenzende Zeeuws-Vlaanderen. De abdij was niet alleen een religieus en cultureel centrum, maar was als ontginner van woeste gronden ook van grote betekenis voor de economische geschiedenis van het noordoosten van het historische graafschap Vlaanderen. In de streek resten weinig zichtbare materiële getuigen van dat rijke verleden. Naast het refugehuis van Boudelo in het Zeeuwse Hulst (Nederland) en de Boudelohoeve in Stekene is de ruïne van het hof van Coudenborn de laatste bouwkundige getuige van de historische aanwezigheid van de Boudeloabdij in de streek. De ruïne van het hof van Coudenborn is dus een zeldzaam bouwkundig relict van de Boudeloabdij. Als een historische landmark aan de Heirweg, de aloude weg tussen Moerbeke en Stekene, bezit de ruïne ook een belangrijke contextwaarde.

Opgravingen in 1993-1995 hebben het archeologisch potentieel aangetoond van het hof van Coudenborn, gelegen op gronden die sinds 1200 eigendom waren van de vlakbij gelegen Boudeloabdij. Het vondstenmateriaal uit de opgravingen klimt op tot de 13de eeuw. Het perceel van het hof van Coudenborn werd in 1993-1995 niet volledig opgegraven. Het grootste deel van de zuidelijke helft van het perceel werd niet aangeroerd. Ook het areaal binnen de muren van de vroegere gebouwen van het hof is niet volledig opgegraven. De niet opgegraven delen van het perceel kunnen dus nog een gaaf bodemarchief bevatten. Dat bodemarchief heeft een directe relatie met de bovengrondse bouwresten. Beide vormen een betekenisvolle materiële bron die ons, via de archeologische methode, kan inlichten over de occupatiegeschiedenis van de site.

Wetenschappelijk onderzoek van de ruïne van het hof van Coudenborn is tot nu toe beperkt gebleven tot archeologische opgravingen op een deel van het perceel. De wetenschappelijke kenniswinst in en rond de ruïne is nog niet uitgeput. In dit verband moet naast het archeologisch potentieel van de ondergrond worden gewezen op de bovengrondse bouwresten. Bouwhistorisch onderzoek van de bouwkundige overblijfselen kan toelaten om de momenteel summier gekende bouwgeschiedenis van het hof van Coudenborn aan te vullen en te verfijnen. De snelle en gebruiksvriendelijke ontwikkeling van digitale documentatiemethoden en natuurwetenschappelijke dateringstechnieken maakt het meer dan ooit mogelijk om de ruïne beter te leren kennen. Over van abdijen afhankelijke instellingen in de late middeleeuwen en nieuwe tijd, zoals refuges, buitenhoven en hoeven, is weinig geweten. De ruïne van het hof van Coudenborn biedt voor dit onderzoeksthema een reële mogelijkheid tot kenniswinst.