Als materiële getuige van de Grooten Oorlog, die Vlaanderen jarenlang in zijn greep had en het leven van ontelbaar veel mensen ingrijpend tekende of volledig verwoestte. De Eerste Wereldoorlog was een internationale gebeurtenis bij uitstek, met West-Vlaanderen als één van de strijdtonelen waar honderdduizenden mannen uit de hele wereld vochten. De herinnering aan de Eerste Wereldoorlog kent nog steeds een breed maatschappelijk en internationaal draagvlak.

Als betonnen constructie, die specifiek voor militaire doeleinden werd opgetrokken. Deze betonnen constructie met zijn bouwtechnische kenmerken van zowel bovengrondse als ondergrondse aard, getuigt van het belang en de evolutie van de betonbouw in de stellingenoorlog, die de Eerste Wereldoorlog geworden was. Nooit eerder werden zo massaal betonnen verdedigingsconstructies opgetrokken als tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daar waar er in de eerste oorlogsjaren werd geïmproviseerd en geëxperimenteerd met allerlei typologieën en toegepaste technieken in de betonbouw, evolueerde men geleidelijk naar zo sterk en efficiënt mogelijk uitgedokterde standaardontwerpen, die in sommige gevallen voor meerdere doelen konden gebruikt worden. Tijdens het interbellum en de Tweede Wereldoorlog zou dit leiden tot de massale uitbouw van heuse bunkerstellingen, met bunkers die tot in het kleinste detail waren gestandaardiseerd.

De bunker is representatief voor gelijkaardige bunkers die in deze regio langs de Duitse frontlijn waren opgetrokken en ook als commandopost werden gebruikt. Opvallende elementen zijn de schuin afgewerkte dakrand, die mooi gecementeerd was en de drie vierkante openingen aan de achterzijde.

De Duitse bunker heeft een belangrijke historische waarde als Duits betonnen verdedigingswerk dat reeds in het begin van 1916 was opgetrokken op de oostelijke oever van de IJzer. Er zijn in deze regio weinig bunkers gekend die zo vroeg in de oorlog werden opgetrokken en vandaag nog bewaard zijn. Het betreft bovendien een zeldzaam bewaarde commandopost uit de Duitse eerste stelling, de zogenaamde Hauptstellung. Vanaf deze eerste linie konden de Duitse voorposten in het geïnundeerde gebied aan de westelijke kant van de IJzer bereikt worden via bruggen en passerellen. De inplanting van de bunker op de voormalige oostelijke oever van de IJzer kan vandaag nog ervaren worden vanaf de westelijke oever van de IJzer. De bewaarde inscripties verwijzen wellicht naar de oorspronkelijke functie als commandopost voor de Linke Reserve Kompagnie. Het betreft een eenvoudige commandopost. De kwaliteit van het beton, wellicht zonder bewapening, is in overeenstemming met het gebruikte bouwprocédé in deze vroege oorlogsjaren. Omwille van logistieke redenen was het helemaal niet evident om in de eerste verdedigingslijn, zo dicht bij de vijand, stevige betonnen constructies op te trekken. Vermoedelijk had de constructie, door zijn ligging dichtbij de vijand, ook sterk te lijden onder vijandelijke beschietingen. De historische context is dus van groot belang om de architecturale kwaliteiten van de constructie goed te begrijpen.