Als materiële getuige van de Grooten Oorlog, die Vlaanderen jarenlang in zijn greep had en het leven van ontelbaar veel mensen ingrijpend tekende of volledig verwoestte. De Eerste Wereldoorlog was een internationale gebeurtenis bij uitstek, met West-Vlaanderen als één van de strijdtonelen waar honderdduizenden mannen uit de hele wereld vochten. De herinnering aan de Eerste Wereldoorlog kent nog steeds een breed maatschappelijk en internationaal draagvlak.

Als betonnen constructie, die specifiek voor militaire doeleinden werd opgetrokken. Deze betonnen constructie met zijn bouwtechnische kenmerken van zowel bovengrondse als ondergrondse aard, getuigt van het belang en de evolutie van de betonbouw in de stellingenoorlog, die de Eerste Wereldoorlog geworden was. Nooit eerder werden zo massaal betonnen verdedigingsconstructies opgetrokken als tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daar waar er in de eerste oorlogsjaren werd geïmproviseerd en geëxperimenteerd met allerlei typologieën en toegepaste technieken in de betonbouw, evolueerde men geleidelijk naar zo sterk en efficiënt mogelijk uitgedokterde standaardontwerpen, die in sommige gevallen voor meerdere doelen konden gebruikt worden. Tijdens het interbellum en de Tweede Wereldoorlog zou dit leiden tot de massale uitbouw van heuse bunkerstellingen, met bunkers die tot in het kleinste detail waren gestandaardiseerd.

Als zijnde een gaaf bewaarde Duitse observatiepost van twee verdiepingen, tijdens de oorlog opgetrokken in een bestaand hoevegebouw. De observatiepost bovenaan kon bereikt worden via een schacht. De vorm van het dak van de observatiepost is bepaald door de vorm van het vooroorlogse dak. In het betonnen dak zitten de afdrukken van gordingen en een stuk van een houten keper van het vooroorlogse dak.

Als zijnde een zeldzaam bewaarde Duitse observatiepost, die tijdens de Eerste Wereldoorlog was opgetrokken in bestaande hoevegebouwen niet ver achter de Duitse frontlijn aan de IJzer. De historische context van de observatiepost, met name de ligging ten aanzien van de frontlijn en de inplanting in bestaande gebouwen, is bijzonder waardevol. Om het geschut efficiënt te kunnen inzetten, was een goede observatie nodig. Om ver genoeg te kunnen observeren, dienden de observatieposten voor de artillerie voldoende hoog te zijn. Deze hoogte maakte deze posten echter tegelijk bijzonder kwetsbaar voor vijandelijke beschietingen. Observatieposten dienden bijgevolg zo verborgen mogelijk opgetrokken te worden, een goede camouflage was cruciaal. Vandaar dat er veelal gekozen werd voor de bouw van observatieposten in bestaande gebouwen. De observatiepost in Schore is representatief voor de vele observatieposten die in bestaande gebouwen werden opgetrokken. Hoogstwaarschijnlijk zijn de beschadigingen in de westelijke zijde van de observatiepost het gevolg van beschietingen tijdens de oorlog.