Bij de Luimertingenmolen zijn nog een moestuin en een restant van hoogstamboomgaard behouden. De erg landelijke omgeving bestaat uit weilanden, enkele akkers, knotwilgrijen en populieraanplantingen.
De Luimertingenmolen werd aan de zuidkant voorzien van water via de Molenbeek, een aftakking van de Mombeek. Ten noorden liep de Oude Beek. Beide kwamen terug samen als 'Mombeek' op circa 100 meter ten westen van de molen. De samenloop van beide beken is visueel verbonden met de Luimertingenmolenl aangezien er open weiland tussen gelegen is. De beken zijn historisch en functioneel onlosmakelijk verbonden met de molen.
Tussen beide beken is de Luimertingenstraat gekasseid.