De langgestrekte hoeve wordt reeds aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1845) en dateert in kern uit de eerste helft van de 19de eeuw. Volgens de huidige eigenaar werd ze in 1916 na een brand heropgebouwd, aan erfzijde verbreed en opgehoogd, alsook ten westen van een bijkomende travee voorzien. Achteraan werd later een aanbouw aangebracht, eertijds varkensstallen, met haaks aansluitend bakhuis.

in casu architectuurhistorische waarde: Het gaat hier om een goed bewaard voorbeeld van een langgestrekte Kempische hoeve. Traditionele architecturale elementen zijn de verankerde baksteenbouw, het zadeldak, de ordonnantie met de voormalige koeienstal tussen woonhuis en dwarsschuur gelegen, de aflijnende overhoekse muizentand, de vlechtingen in de zijpuntgevels en het betraliede keldergat in de achtergevel, dat naar de opkamer verwijst. Het behouden houtwerk van vensters en deuren, deels onder houten lateien, alsook de bewaarde interieurelementen, vormen een bijkomende meerwaarde.

De fruitbomen rondom de hoeve, de beukenhaag aan straatzijde, de later aangebouwde varkenskoten en het dito bakhuis zijn typische componenten van het boerenbedrijf. De hoeve is mooi gelegen in open velden, in landschappelijk waardevol agrarisch gebied. Ze maakt deel uit van de ankerplaats van de Vallei van de Abeek stroomopwaarts van Bocholt.