in casu architectuurhistorische waarde:
Henry Van de Velde vormt omwille van zijn baanbrekend en veelomvattend oeuvre (architectuur, sierkunsten, grafische kunsten), zijn internationalisme, zijn theoretische en persoonlijke geschriften en zijn educatieve rol als eerste directeur van La Cambre, één van de markantste figuren van de architectuurgeschiedenis aan de overgang van de 19de naar de 20ste eeuw. Van begenadigd kunstschilder zou hij via de sierkunsten overstappen naar de architectuur en tegelijk evolueren van één der grondleggers van de art nouveau naar een opmerkelijk modernisme.

Door hun materiaalgebruik (leisteen, graniet, kalkzandsteen), stijl (art nouveau, art deco, modernistisch) en kwaliteit van uitvoering (verbindingen, typografie), onderscheiden deze graftekens zich van de doorsnee productie na de Tweede Wereldoorlog en zijn ze representatief voor de personages waarvan ze de laatste rustplaats markeren.