De Belgische Militaire Begraafplaats van Eppegem is een belangrijke getuige van de zware verliezen die het Belgische leger leed in de omgeving van Eppegem en wel tijdens de Eerste en de Tweede Uitval uit Antwerpen in augustus en september 1914. Aangelegd tijdens de oorlog op initiatief van de Duitse bezetter, was de begraafplaats van Eppegem aanvankelijk de rustplaats voor zowel Belgische als Duitse militairen. Na herlocalisatie van de Duitse gesneuvelden onmiddellijk na de oorlog, liggen er nu enkel nog Belgische militairen begraven.
De begraafplaats, waarvan het Duitse gedeelte destijds werd aangelegd naar ontwerp van architect Kühnen, is ingeplant op een rechthoekig perceel dat aan de straatzijde wordt afgesloten door een in 1926 geplaatst hekwerk met bak- en hardstenen pijlers. Het geometrisch grondplan, door een centrale gang en omlopend pad verdeeld in rechthoekige partijen, heeft rechts vooraan een ereperk met een obelisk en een herdenkingskruis, dubbele rijen graven, en vooraan een ietwat verhoogd perk met centraal de Belgische vlag.
De begraafplaats van Eppegem is een typisch voorbeeld van een Belgische Militaire Begraafplaats, gekenmerkt door de zeldzaam geworden (liguster)haagjes die de dubbele rijen uniforme grafstenen scheiden, evenals het eerder besloten karakter, allicht een gevolg van de meer gevarieerde aanplanting.